Büyüdük ..Hatalarımızla...Başarılarımızla...Yanılgılarımızla..büyüdük..Yürüdüğümüz yollarda kimi zaman kaybettik kimi zaman kazandık.kimi zaman kandırıldık dünya sandığımız gibi bi yer değildi..Duyduğumda çok etkilendiğim bikaç satırı paylaşmak isterim..
"insanın icinde saklanan korkunc hayvanla ilk defa kendi ailemde tanıstım …
yuvalarindan firlamis gozleri ofke icinde uzayan boyunlari sisen damarlari ilk defa o zaman gordum gırtlak parcalayan urpertici haykırısları ilk o zaman isittim
bu son olmadı tabi benzer manzaralarla daha sonrada karsılastım
buyudukce insan alısıyo belkide buyumek diye bu alısmaya diyorlar
ne zaman bagıran aglayan haykıranofkeli insan gorsem bu hayvanla ilk defa karsılastıgım anki dehseti tedirginligi hatırlıyorum belki de bu yuzden bi yanım hep cocuk hep suclu kaldı…"
Küçüklüğümden beri çevrede ne kadar çok suçlu çocuk olabileceğini düşünürdüm..Sayısının hiç de az olmadığını büyürken anladım...hayatlarına etki ediyordu bu suçluluk duygusu...belki de bu yüzden yaralandık bu kadar ...Bu yüzden bu kadar çok yaraladılar ..Bazen ben nerdeyim oluyorum size de oluyormu bilmiyorum üstünde yürüdüğüm toprağı bile yadırgıyorum ...An'ı yadırgadığım oluyor bazen...ama herşeye rağmen hayattayım diyorum..Dünyaya rağmen tüm eksikliklerime hatalarıma kayıtsız kalışlarıma rağmen ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder