keçe patik..

 Keçe kumaş ile tanışmam bundan 3 yıl öncesine kadar gidiyor..bikaç denemem oldu..keçe patik diktim ama elde dikim beni biraz zorladı aslında zorlamasından ziyade giyim için sağlam olup olmadığı konusunda şüphelerim oldu..sanki dikiş makinesi ile dikse daha sağlam olur diye düşündüm..düşündüm sadece:)

gerekli materyali edinince ilk yapacağım keçe işlerinden örnekler vereyim.. ..

http://www.heatherbaileydesign.com/Booties.html burda indirebileceğiniz örnekler var ve burda http://www.heatherbaileydesign.com/Booties.html

 

Keçe Yastık..

 

Büyüdük ..Hatalarımızla...Başarılarımızla...Yanılgılarımızla..büyüdük..Yürüdüğümüz yollarda kimi zaman kaybettik kimi zaman kazandık.kimi zaman kandırıldık dünya sandığımız gibi bi yer değildi..Duyduğumda çok etkilendiğim bikaç satırı paylaşmak isterim..

"insanın icinde saklanan korkunc hayvanla ilk defa kendi ailemde tanıstım …
yuvalarindan firlamis gozleri ofke icinde uzayan boyunlari sisen damarlari ilk defa o zaman gordum gırtlak parcalayan urpertici haykırısları ilk o zaman isittim
bu son olmadı tabi benzer manzaralarla daha sonrada karsılastım
buyudukce insan alısıyo belkide buyumek diye bu alısmaya diyorlar
ne zaman bagıran aglayan haykıranofkeli insan gorsem bu hayvanla ilk defa karsılastıgım anki dehseti tedirginligi hatırlıyorum belki de bu yuzden bi yanım hep cocuk hep suclu kaldı…"

Küçüklüğümden beri çevrede ne kadar çok suçlu çocuk olabileceğini düşünürdüm..Sayısının hiç de az olmadığını büyürken anladım...hayatlarına etki ediyordu bu suçluluk duygusu...belki de bu yüzden yaralandık bu kadar ...Bu yüzden bu kadar çok yaraladılar ..Bazen ben nerdeyim oluyorum size de oluyormu bilmiyorum üstünde yürüdüğüm toprağı bile yadırgıyorum ...An'ı yadırgadığım oluyor bazen...ama herşeye rağmen hayattayım diyorum..Dünyaya rağmen tüm eksikliklerime hatalarıma kayıtsız kalışlarıma rağmen ...

Her sabah  işe gitmek için yürüdüğüm bu yol beni işe gitme konusunda heveslendiriyor...kuş sesleri arasında heleki yolun sonunda içinde binlerce kitap dolu bi kütüphaneye varacağımı bilmek neşelendiriyor bile beni..İşyeri önemli!

Kendimi anlatmaya hayatımın kilit noktasından başlıyayım dedim..uzun zamandır düşünüyordum blog yazmayı ..İnşallah  iyi gelir bana.:)

   Benim Oğlum Emir...kendisi pek yaramazdır.hayatı onla öğreniyorum ..sanırım daha öğreneceğim çoook şey var..En sevdiğim resmiyle başlıyım dedim...



 geçenlerde  hayatımda ilk kez kilo vermeye başladım mesela..sonra kadınların erkeklere oranla kilosuz olmalarının altınd ayatan gerçeği gördüğümü hissettim..Yaratılış gereği kadınlara göre hayatı  gamsız yaşıyolar..çünkü biyoljik etkenler haricinde kilo almanın asıl ve en büyük nedeni kaygı..kadınlar kaygılı..ve sıkıntıyı yemekle gideriyorlar:))) çok da güzel gideriliyor doğrusu:)

Akşam saati ..şehre yağmur yağıyor..ben fazla mesaideyim..çalışan kadınların bide bu yönü var..çalışmayan evinde yemeğini yemiş sevdiği diziyi izleme hazırlığında ya da kahve için komşuya geçmişken bizim gibiler hala sandalye tepesinde üstelik evde bakacak kimse yoksa bebeğin de yanında kayuuuuuuuu izliyosa iş içinden çıkılmaz bi hal almış demektir..:) dedimya herşeye rağmen mutlu olcaksın olacaksın ki yeryüzündeki tüm kötü huylar kaçışsın:)) kaçışın uleyyynn kaçışın:)

 yarın en sevdiğim yemek tarfilerimi burda yayınlamaya başlıyorum benim gibi ÇALIŞANDAŞLARIM  akşam eve gidince evdeki sabilere güzel mamalar yapsınlar diye:) birde yakında keçeden patikler yapma hobime başlıcam..yaptıklarımı burda yayınlarım artık...